Liggend al dwalend in gedachten daar ontluikt de maan tussen venster en gordijn denkend aan. Tijd blijft staan, tijd om te gaan, zonder tijd geen maan.
Liggend op het sterrenbed dwalend in duisternis, omgeven door licht in duisternis ontluikt een sterrenbeeld taurus genaamd het is mei
Liggend al dwalend tussen dijen daar aan het einde van negen maanen komt gij al liggend nog in duisternis ter aarde.
Tjeezus, Rob, dit is een gedicht. Ik begrijp niet elk woord, maar voel het ritme, en de kracht.
BeantwoordenVerwijderenHersen spinsels noem ik ze, soms schrijf ik ze op, maar meestal niet.. of schrijf ze op in notitie boekjes en kijk en nooit meer naar, laat het al helemaal nooit iemand lezen. Dat komt eng dicht bij wie ik ben dat wat ik op schrijf.
BeantwoordenVerwijderen