Na vandaag bij Ochrid en John op bezoek te zijn geweest, zijn we richting Haarlem gegaan en eventjes naar het strand bij Bloemendaal waar een koud windje stond maar toch waren er al mensen in zee. Dus besloten we richting Lisse te rijden om naar Keukenhof te gaan, een plek waar ik zelf nooit ben geweest voor zover ik weet. Maar daar kwamen we veel later aan dan gedacht omdat we langs Bentveld kwamen en Ochrid mij daar het adres had gegeven waar de Elffers woonden lang voor mijn tijd.
Ik had de auto langs de weg gezet en dacht eventjes voor mezelf snel een foto van het huis te nemen. Supriya bleef in de auto wachten toen ik daar aan kwam stond er een oude man met spuit bus de mieren voor zijn hek uit te roeien. Ik vroeg aan de man of hij al lang in het huis woonde en of hij wist of de Familie Elffers er hadden gewoond.
En dat klopte hij had het huis gekocht 47 jaar geleden,en zei gelijk kom binnen dan geef ik je een rondleiding. Het huis vertelde hij was nog in originele staat, hij had wel verwarming aan laten leggen in het huis en het laten renoveren. Eenmaal binnen kwamen er allerlei verhalen van de bijna 90 jarige wereldreiziger Mr Muis die zijn leven lang in postzegels had gehandeld. Na een tijdje zei ik dat er nog iemand op mij aan het wachten was in de auto, waarop hij zei ga haar halen! Tegen de tijd we weer buiten stonden was Keukenhof al gesloten. Toch zijn we er heen gereden om de velden met bloemen te zien.
 |
| Supriya die zich afvroeg waar het allemaal over ging. |
Wat toevallig, ik was afgelopen vrijdag bij mijn dochter Anne Chris in Haarlem en waren van plan om, na de duinwandeling, langs Bentveld te rijden, ik had de oude foto's zoals het er vroeger uitzag meegenomen. Het is er niet van gekomen, mijn zere pootjes en een verrekte spier deed ons huiswaarts keren, andere keer beter, dus wat leuk dat jij geweest bent!
BeantwoordenVerwijderenHet is wel erg herkenbaar allemaal, de trap en het plafond, wat minder bruin dan vroeger, opa rook de hele dag door sigaren... Als je een email adres doorgeeft stuur ik je als je wilt die oude foto's toe, daar staat de familie Elffers ook op en mijn moeder als klein meisje...
Nu ik weet dat de huidige bewoner het leuk vind om te verhalen over 'toen' ga ik beslist langs met fotoos om daar weer 's lekker ouderwets herinneringen op te halen, beter laat dan nooit...
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
VerwijderenWat leuk Rob, jij bent dan het eerste (iig geval van de HE's) achterkleinkind of kleinkind dat het grootouderlijke huis heeft bezocht. Ik ben er wel vaak langs gereden, maar de vele veranderingen schrokken mij dusdanig af dat ik het binnen eigenlijk niet meer wilde zien. Gelukkig blijkt er niet te veel aan geknoeid te zijn.
BeantwoordenVerwijderenIk vond het leuk om eens te zien helemaal omdat er binnen niet veel veranderd is,op het meubilair na dan. Over een aantal jaar zal het wel een modern ingericht huis zijn.
VerwijderenWat leuk om het allemaal weer te zien! Er is nog veel te herkennen. En een bof dat die oude man zo aardig was je rond te leiden. Was er bovenaan de trap rechts nog een klein kamertje? Dat was het meisjeskamertje van je grootmoeder.
BeantwoordenVerwijderenKlopt ik heb er volgens mij een foto van, ik zal hem plaatsen.
VerwijderenDat kleine kamertje was later de logeerplek van de kleinkinderen, wij dus. Ik heb er menigmaal geslapen op een harde, bollige matras gevuld met paardenhaar en iets wat leek op kokosvezel. De dekens leken ook van voor de oorlog. In de wand tussen de grote ouderlijke- en kleine kamer zat een nis vol met spannende tijdschriften met zwart/wit foto's van vreemde oorlogsmachines. Vanuit dat raampje in het kleine kamertje klom ik het dak op om zg nesten onder de dakpannen weg te halen. Het was natuurlijk gewoon spannend!
BeantwoordenVerwijderen